Juventudes.org
  • La UJCE
  • Programa
    • Empleo
    • Educación
    • Vivienda
    • Feminismo y LGTB
    • Ocio
    • Lucha contra la represión
  • Centenario
  • Regiones/Naciones
    • Andalucía
    • Aragón
    • Asturies
    • Cantabria
    • Canarias
    • Castilla-La Mancha
    • Castilla y León
    • Catalunya
    • Euskal Herria
    • Extremadura
    • Galiza
    • Illes Balears
    • La Rioja
    • Madrid
    • Murcia
    • País Valencià
  • Mundo Obrero
  • Estudiantes
    • EEMM
    • Universidad
  • Feminismo
  • Vecinal
  • Internacional
  • Afiliación
No Result
View All Result
  • La UJCE
  • Programa
    • Empleo
    • Educación
    • Vivienda
    • Feminismo y LGTB
    • Ocio
    • Lucha contra la represión
  • Centenario
  • Regiones/Naciones
    • Andalucía
    • Aragón
    • Asturies
    • Cantabria
    • Canarias
    • Castilla-La Mancha
    • Castilla y León
    • Catalunya
    • Euskal Herria
    • Extremadura
    • Galiza
    • Illes Balears
    • La Rioja
    • Madrid
    • Murcia
    • País Valencià
  • Mundo Obrero
  • Estudiantes
    • EEMM
    • Universidad
  • Feminismo
  • Vecinal
  • Internacional
  • Afiliación
No Result
View All Result
Juventudes.org
No Result
View All Result

A Xuventude Comunista coas traballadoras de ENCE

by
in Galiza, Obreros
0
A Xuventude Comunista coas traballadoras de ENCE
0
SHARES
1.1k
VIEWS
Share on FacebookShare on Twitter

A partir da decisión da Audiencia Nacional de denegar a prórroga da actividade da fábrica de celulosa en Lourizán, decenas de familias atópanse nunha situación de incertidume vital ao perder o centro de traballo, o que suporá eliminar a fonte do seu sustento.

A situación da fábrica sempre foi polémica debido a característica de ser unha factoría que necesita localizarse nun espazo adxacente cun aporte de auga doce continua e suficiente para poder facer os vertidos dos seus efluentes, cunha proximidade a un porto e a unhas grandes masas forestais para aforrar en transporte. Isto resultou no asentamento da fábrica no fondo da ría de Pontevedra, onde se dan as circunstancias necesarias como a proximidade do río Lérez coa ría, o porto de Marín a escasa distancia e as masas forestais cercanas.

Así, esta actividade industrial xera subproductos contaminantes en forma de vertidos tanto atmosféricos como mariños. Se ben a optimización tecnolóxica foi reducindo o impacto da planta sobre o entorno, este non é cero, sendo prexudicial para os ecosistemas da ría no seu conxunto. A localización está, ademais, inmersa nunha zona de grande concentración de poboación, entre os concellos de Pontevedra e Marín e no máis fondo dunha ría cun intensivo uso marisqueiro e pesqueiro. É por tanto certo a existencia dun dobre conflito tanto co medio como coas actividades humanas. É por tanto razoable buscar alternativas da súa localización.

O que non é de recibo é o peche da actividade. En Galiza, en España e en Europa consumimos pasta de papel. É obvio, pero semella polos discursos de certos axentes políticos que a pasta de papel é algo imposto que non se consume no país. Por tanto, pensar no peche só pode atribuírse a dúas formas de pensar: ou quérese abolir o uso de pasta de papel nas nosas actividades cotiás, ou o que non se quere é asumir as consecuencias derivadas da fabricación da pasta de papel, procurando que sexan asumidas por terceiros, o que tradicionalmente tense chamado fenómeno NIMBY (non no meu xardín coas siglas en inglés). É dicir, a deslocalización da industria a outras rexións.

Esta última cuestión, a cal evidentemente é o caso dos axentes políticos que defenderon durante anos o peche, non é trivial e afecta aos intereses do noso pobo en varias dimensións. A primeira e máis obvia é a perda de emprego potencialmente de calidade para as familias traballadoras da planta de celulosa. A segunda, outro paso máis na perda da escasa soberanía industrial e tecnolóxica no país e no conxunto do estado. E a terceira e a máis paradóxica, o risco de que o impacto medioambiental global sexa maior.

E como un impacto maior? O tratarse dunha empresa privada, unha multinacional privatizada en dúas fases, primeiro polo goberno de Felipe González e despois de Aznar, tratará de maximizar os seus beneficios. A tendencia nos procesos de deslocalización son amplamente coñecidos: as empresas procuran lugares para reubicarse onde poidan ou ben extraer unha maior plusvalía aos traballadores, ben ter mellores condicións fiscais, ou ben ter menos restricións legais, e normalmente que se dean as tres xuntas. Dentro dunha mellor esixencia legal obviamente atopámonos coas grandes diferencias nos estándares de esixencia medioambientais que pode haber entre a lexislación que aplica en territorio galego coa doutros países actualmente receptores de industria deslocalizada. Ademais, existe o risco de que se produza, debido á cada vez maior capacidade loxística, un aumento da pegada ecolóxica derivada dunha maior necesidade de transporte de materias primas e mercancías entre a suposta nova planta de celulosa e onde se comercialice. Estamos a falar dun claro caso do que algunhas autoras veñen a denominar como imperialismo ecolóxico.

En resumidas contas, a extracción de ganancias das multinacionais a costa dunha maior degradación ambiental das rexións subalternas aos polos imperialistas. De feito a propia ENCE ten experiencia neste proceso, xa que xa tratou a principios de século abrir plantas tanto en Uruguai como en Arxentina.

É por tanto abraiante como forzas políticas que se denominan de esquerdas (algunhas ata se denominan soberanistas) e mesmo ecoloxistas,  poidan comprar tan abertamente o discurso do peche. Entendendo as reclamacións que algunhas das organizacións ecoloxistas poñen sobre a mesa, tamén mantemos que se ben o peche en Lourizán repercutiría positivamente aos ecosistemas da ría, a alternativa pode ser globalmente peor.

Pero é indignante a criminalización que ditas forzas políticas fan da loita obreira. A defensa da loita dunhas traballadoras que quedan sen o seu sustento evidentemente ten que ser a sen paliativos. E é por iso que mostramos o noso apoio ás traballadoras de ENCE ante o drama da posible perda de postos de traballo e ante o ataque dunha esquerda neoliberal, incómoda e enfrontada coa loita de clases.

Nós apostamos pola renacionalización de ENCE, que garanta por un lado os postos de traballo e por outro os intereses medioambientais e soberanos do país. Tomarse en serio a procura de mellores localizacións no territorio e, de non ser posibles, dotar continuamente da mellor tecnoloxía dispoñible á planta de Lourizán. Ademais de non supeditar toda a xestión forestal do noso territorio aos intereses de ENCE.

Que viva a loita das traballadoras de ENCE!

Previous Post

La Juventud Comunista sobre el día del Orgullo

Next Post

Somos demasiado jóvenes para ser tan infelices

Next Post
Somos demasiado jóvenes para ser tan infelices

Somos demasiado jóvenes para ser tan infelices

Síguenos

Noticias Recientes

Resolución de la Juventud Comunista por su independencia organizativa en el proceso de reconstrucción del Partido Comunista

Resolución de la Juventud Comunista por su independencia organizativa en el proceso de reconstrucción del Partido Comunista

8 de Marzo: apuntes sobre la situación política de las mujeres trabajadoras

8 de Marzo: apuntes sobre la situación política de las mujeres trabajadoras

La Juventud Comunista ante el 28 de febrero en Andalucía

La Juventud Comunista ante el 28 de febrero en Andalucía

Crítica a la defensa socialdemócrata de la sanidad pública

Crítica a la defensa socialdemócrata de la sanidad pública

Síguenos

Noticias recientes

Resolución de la Juventud Comunista por su independencia organizativa en el proceso de reconstrucción del Partido Comunista

Resolución de la Juventud Comunista por su independencia organizativa en el proceso de reconstrucción del Partido Comunista

8 de Marzo: apuntes sobre la situación política de las mujeres trabajadoras

8 de Marzo: apuntes sobre la situación política de las mujeres trabajadoras

  • LA UJCE
  • Contacto

© 2018 Juventudes.org

No Result
View All Result
  • La UJCE
  • Programa
    • Empleo
    • Educación
    • Vivienda
    • Feminismo y LGTB
    • Ocio
    • Lucha contra la represión
  • Centenario
  • Regiones/Naciones
    • Andalucía
    • Aragón
    • Asturies
    • Cantabria
    • Canarias
    • Castilla-La Mancha
    • Castilla y León
    • Catalunya
    • Euskal Herria
    • Extremadura
    • Galiza
    • Illes Balears
    • La Rioja
    • Madrid
    • Murcia
    • País Valencià
  • Mundo Obrero
  • Estudiantes
    • EEMM
    • Universidad
  • Feminismo
  • Vecinal
  • Internacional
  • Afiliación

© 2018 Juventudes.org